too nice in this world...
I never liked nice people... or maybe people who are nice to me... or people who are nice to those who cannot appreciate the deed...
anyway...
di talaga ako makapag-respond ng tama pag may ginagawang nice deed saken.. or pag nagpapasalamat ang tao sa ginawa kong nice deed (they call it nice.. but I say otherwise).. ewan ko ba kung may mental disorder ba ko o ano.. pero mahirap siya...
bumait yung physics teacher ko dahil posible akong di grumadweyt.. and I find myself in an awkward situation when she tries helping me... kasi... ewan..
di lang talaga ko laki sa kabutihan...
kaya pag may taong mabait saken.. di ko alam gagawin ko.. di ko alam kelan magsasabi ng "salamat".. di ko alam kung ano sasabihin pag may nagsabi na "thank you for being there".. at lalo nang di ko alam kung ano sasabihin pag gusto ko nang tumigil yung taong tumutulong o nagpapasalamat...
minsan.. o halos never .. oops.. nakalimutan dapat kong sabihin.. mahina memorya ko..
ayun.. oo.. minsan lang ako humihingi ng tulong.. at most of the time.. yung tulong na hinihingi ko eh extension ng deadline.. kasi keri ko naman yung trabaho eh.. all I need is time.. and a little dose of oxycodone..
No comments:
Post a Comment