co-mencement

nakaraos din... pero di ko pa rin talaga feel na grumadweyt ako... parang wala lang..

I guess it's just a bad case of anhedonia...

wala talaga akong maramdaman na saya or anything.. di ko ma-enjoy ang gabi.. kahit kumain ako ng napakasarap na calamares.. at kumanta ng maraming maraming kanta sa karaoke na walang score..

wala talaga akong mafeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel...

parang laging may kulang... ewan ko ba kung ano..

anyway.. pers time kong kumanta ng maayos sa karaoke.. at pers time kong nag-song streak..

eto nga pala mga kinanta ko in chronological order:
White Wedding - Billy Idol
Come As You Are - Nirvana
Sweet Child O' Mine - Guns n Roses
Dancing With Myself - Billy Idol
Dianetic - Pupil
Friday I'm In Love - The Cure
Maskara - Eraserheads
Enter Sandman - Metallica...... na di ko tinapos
Purple Haze - Jimmy Hendrix....... na di ko rin tinapos
Boys Don't Cry - The Cure

gusto ko pa naman din kumanta ng:
It's Too Late Baby - Carole King
Billie Jean - Michael Jackson
Run To The Hills - Iron Maiden

pero masaya na yung mga babae eh.. ganun naman sila eh.. pag may camera.. dun na lang lagi ang focus...

siguro kaya mahilig ang mga babae na kuhanan ng letrato ang mga sarili nila.. kasi.. pag we like the way we look.. we like pictures na nandun tayo.. or something like that..

naisip niyo na ba na.. parang mas gusto niyo yung picture na nandun kayo? siguro it's a way para makita ang sarili natin mula sa mata ng iba.. kasi laging we view the world through our own eyes.. so para mabago naman yung nakikita natin at para ma-evaluate natin yung existence natin sa mundo.. we tend to like pictures of us more...

am I making sense? hopefully sa college I will...

but the kid is not my son