tama... malay niyo talaga..
well I do believe so.. na ang pagiging kriminal ay isang posibilidad saken.. unless di niyo pa nababasa yung kaso ni Charels Manson.. baka di niyo siguro mawari kung baket posible yun...
pero malay niyo nga... baka isang araw.. malalaman niyo na lang na head ako ng isang organized crime ring.. mukang mas kekelanganin nila yung kaalaman ko.. at mas mukang may future ako sa organized crime.. pero sa pagiging hitman? malabo... I can't keep my hands still.. kaya bawal akong sniper.. atska I feel uncomfortable pag nakakakita ako ng may pinapatay sa pelikula.. or pag pumapatay ako for the sake of survival sa mga panaginip... pero I do love daydreaming.. comforting mechanism ko na rin yun eh...
preo malay niyo maging head ako ng PDEA at nanghuhuli ng mga drug peeps at pakakawalan rin ng mga gradweyts ng FEU college of law..
but I think I'm more of a criminal.. I have less friends to please, I have more time to waste, and I have all the resources I need to bring the Malacañang down... well.. not really.. buti sana kung alam ko blueprint ng palasyo..
tska kawawa na pilipinas.. why kill something that's already in ruins diba?
kaya magiging kriminal na lang siguro ako sa ibang bansa.. tapos magtatayo ako ng factory ng mga sandata sa may Parola sa Tondo.. tapos pagtatrabahuhin ko yung mga kriminal na nagtatago dun para may income sila.. tapos paminsan minsan bibigyan ko sila ng assignments.. tulad ng pagpatay sa mga tumutuligsa sa aking cause..
o diba? anganda ng aking adhikain para sa mas magandang pilipinas!
der fuhrer! I can walk
No comments:
Post a Comment